Vandaag gaat de NC500 echt beginnen. We zetten de eerste stip op de kaart en bepalen wat we vandaag willen doen. We hebben besloten om de route van west naar oost te rijden, omdat de ruige westkust ons het meest trekt, dus daar willen we in ieder geval de tijd voor nemen.
Er wordt aangeraden om een week uit te trekken voor het rijden van de route, die 516 mijl is (830 kilometer). Na een kop koffie, ontbijt en natuurlijk een ochtendwandeling met Soya vertrekken we dan echt.
De dag begint gelijk goed met een eerste stop bij de Rogie Falls. Deze indrukwekkende waterval kun je vanaf een hangbrug bekijken. Soya mag natuurlijk ook mee en rent heen en weer uit enthousiasme. Jan is een fervent fotograaf en natuurlijk gaat de camera mee om wat spectaculaire plaatjes te schieten.
Als we onze weg vervolgen komen we langs de route een verlaten huisje tegen met een vlonderpad ernaartoe. Er staat "private" maar een vriendelijke Schot vertelt ons dat je erheen mag lopen en dus doen we dat. Naast het vlonderpad loopt een stromend beekje waar Soya geen genoeg van kan krijgen. Jan maakt schitterende foto's van deze magische plek.
We besluiten om strak langs de westkust te rijden, alhoewel een bord dit afraadt voor campers. De weggetjes zijn heel smal en de camper past echt maar net op de weg. Het voelt daardoor extra avontuurlijk en we worden beloond met een geweldig landschap van rotsen, kliffen en de zee.
Tegen de avond rijden we door het Nationaal park Beinn Eighe, een schitterend en imposant park, waar we nog een wandeling maken voor we op zoek gaan naar een camping. Beinn Eighe is precies wat ons voorstelden van de Schotse highlands; ruige bergtoppen met weidse uitzichten waar een rust en verstilling van uitgaat die je nederig maakt.
Die avond belanden we op een camping aan de rand van het nationaal park, de Kinlochewe Club Campsite, waar we de eerste dag op de route afsluiten met een juttertje. Proost!
Reactie plaatsen
Reacties